Syryjskie Kosowo?

Nie przypadkowo zestawiłam informacje o planowanej akcji w Syrii z doniesieniami Amnesty International o tym, że ONZ nie zdołało uchronić Serbów z Kosowa przed zabójstwami. No naprawdę tak ciężko przewidzieć nieszczęście jak się stworzy pseudopaństwo, poprzez wyrwanie kawałka innego państwa i danie go wrzaskliwej mniejszości narodowej musi dojść do nieszczęścia. Do dziś prycham ze śmiechu na określenie „Kosowarzy”. Nie ma czegoś takiego. Kosowo to kraj Albańczyków i hańba dla Europy za rozbiór Serbii. Hańba dla Polski, że uznała państwowość tego tworu, kraju który wie co to utrata niepodległości życie pod cudzymi rządami. Pozostaje mi powiedzieć „a, nie mówiłam”? I nie wiem czy zachodni politycy są aż tak niezdolni przewidzieć skutki swoich decyzji czy ktoś tutaj robi niezły interes na chaosie.

Bo wojna to świetny interes. Nie ważne gdzie, nie ważne o co i nie ważne kogo z kim. Jest okazja wyprodukować i sprzedać nieco sprzętu, wysłać ludzi i zarobić na szkoleniach no i rzecz jasna uchodzić za „gołąbka pokoju i demokracji” walcząc z prześladowaniami, rasizmem, totalitaryzmem i dając narodom państwowość. Co kto tam chce, byle ładnie i najlepiej przed wyborami. A jak kamery telewizyjne zostaną skierowane gdzie indziej wojska się wycofują i niech miejscowi posprzątają pozostawiony burdel i odbudują kraj.

W Syrii prawdopodobnie użyto broni chemicznej. Podobno przez reżim złego al-Assada, który prześladuje i gnębi dzielnych rebeliantów. Rebeliantów pragnących rzecz jasna pokoju i demokracji w zachodnim stylu, wolności, religijnej i równości płci. Taki kolejny odcinek „Wiosny Ludów”, zbierającej krwawe żniwo na Bliskim Wschodzie. Dzięki wtrynianiu się państw Zachodu w wewnętrzne potyczki krajów jak Libia (gdzie nikt nie chciał i nie zapraszał piewców demokracji) Bliski Wschód coraz bardziej przypomina beczkę prochu. A tymczasem wszelkie gołąbki pokoju biegają z zapałkami. O nieszczęście niełatwo.  Zwłaszcza jak Francois Hollande, obrońca gejowskich „małżeństw” i wysokich podatków, pragnie konkurować z Barackiem Husseinem Obamą o lidze „gołąbków pokoju i siewców demokracji”.

Ciekawi mnie też, bo o tym jakoś milczą media, kim są syryjscy rebelianci? Czy to jedna grupa czy wiele? Jakie są ich cele polityczne? Jak widzą przyszłość Syrii? Co planują? Co by chcieli zmienić w kraju? Zastanawia mnie czy ludzie chcący krzewić „demokrację” zadali sobie te pytania? Czy widzą co się dzieje w Egipcie, gdzie w ramach „Wiosny Ludów” do władzy próbują dojść radykalni islamiści a wciąż silna armia broni jako takiego porządku, bo radośnie wspierający „Wiosnę Ludów” nie zadali sobie pytania kogo wspierają. A wspierają miłych chłopaków, gwałcących zbiorowo dziennikarki. Wmieszaniu się w sprawy Syrii sprzeciwiają się Rosja oraz Chiny, które blokowały w ONZ rezolucje mogące godzić w reżim. Kto wie (o ironio ironii) może właśnie ci dwaj silni gracze zapobiegną kolejnej wojence w imię pokoju i demokracji?

http://www.euronews.com/2013/08/27/us-and-allies-close-to-a-decision-on-military-action-in-syria/
http://www.euronews.com/2013/08/27/amnesty-international-accuses-un-of-failures-over-kosovo/