Kogo obrażanie? Sami siebie obrażacie!

Rzecz jasna tytuł mojego testu, stanowi luźną interpretację słów  Gogola „Z czego się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie!”. Wiele słów i wiele tekstów w mediach prawicowych, a w każdym razie mediów uważających się za takie, poświęcono tym jak poszczególne gwiazdy i gwiazdorzy mainstreamu obrażają ludzi. A co nazywającym ich bydłem, matołkami, motłochem a to moherami czy watahami. W polskim dyskursie publicznym tak już bywa, że oponent polityczny to ciemny lud i zło wcielone. Słowa mainstreamu w zasadzie mnie nie obrażają, bo nie mogą mnie obrazić ludzie których delikatnie mówiąc nie cenię a delikatnie mówiąc menel dworcowy jest dla mnie więcej wart niż oni.  Obrażanie mnie, jako osoby ich nie popierającej to niejako norma. Ale obrażanie zwolenników? Czy to samobójczy strzał do własnej bramki, czy też wyraz pogardy dla ludzi tak dalece dających się otumanić propagandę, że nawet nie wiedzą kiedy się obraża? Obstawiam to drugie. W moim tekście nie odnoszę się do nowych wydarzeń, ale znaczących, ale dających do myślenia. 

"Tusku, k...a, zrób coś! Obiecaj ludziom lody albo co". To nie słowa podpitego klienta osiedlowego sklepu monopolowego, ale człowieka z tytułem profesora i do tego etyki. Tacy ludzie mają kształcić przyszłe elity. Oto komentarz dla spadających notowań PO, oto co tak zwane elity myślą o ludziach. Dla nich czy to ich wyborcy czy reszta społeczeństwa, to banda bezmyślnych idiotów, którzy nic nie rozumieją i którym można wmówić wszystko. Te „ciepłe” słowa dotyczyły zwolenników PO, ludzi dla których Jan Hartman to autorytet i ktoś zaś agresywny maturzysta Władysław Bartoszewski to profesor. Nie mam nic przeciw ludziom mających takie czy inne wykształcenie byleby nie udawali kogo innego, jakieś kompleksy? 

"Dzieci w Polsce wychodzą bez śniadania do szkoły, bo w Polsce nie istnieje kultura jedzenia śniadań"- posłanka, która odkryła aferę dorszową wie czemu w Polsce coraz więcej dzieci chodzi do szkoły głodnych. Nie, nie dlatego, że wbrew rządowej propagandzie i zaklęciom ekonomicznych nieuków następuje dramatyczna pauperyzacja społeczeństwa zaś dla młodych, nie wliczam znajomych i krewnych kogo trzeba oraz szczęśliwców którzy bez pleców znaleźli zatrudnienie,  nie ma ani pracy ani perspektyw na nic poza nędzą. Przypominają mi się słowa o głodujących Francuzach  i ciastkach, słowa niesłusznie przypisanych Marii Antoninie (podobno „wrażliwością” błysnęła Maria Teresa, małżonka Ludwika XIV), która to oskarżana o trwonienie państwowych pieniędzy i wystawne życie w czasach kryzysu skończyła życie na gilotynie. Oficjalnie z powodu współpracy z obcymi mocarstwami, ale królową znienawidzono znacznie wcześniej. 

Wyborcy PO, czego jestem pewna, to nie tylko wąska garstka zamożnych mieszkańców wielkich miast. To także zwykli ludzie, którzy uznali tę partię za najmniej szkodliwą. Zwykli ludzie mają takie same problemy bez względu na polityczne poglądy, zaś bieda i problemy z pracą nie pytają o to jaką kto partię popiera. Mnie rzecz jasna słowa posłanki Pitery, podobnie jak „szczawiu” ("Myśmy grali w piłkę, to wyjedliśmy cały szczaw z nasypu i wszystkie śliwki mirabelki jedliśmy. Dzisiaj te wszystkie gruszki, śliwki leżą i nikt tego nie zbiera. Chłopaki grają w piłkę na tych samych boiskach, szczawiu nikt nie zjada") zirytowały. Patrząc na słupki poparcia dla partii nie wiedzieć czemu mającej przymiotnik „obywatelska” w nazwie nie przeszkadza do jej zwolennikom, nie przeszkadza ten poziom pogardy. Nie przeszkadza zamiana pracowników w niewolników (elastyczny czas pracy, piękna teoria w praktyce praca ponad siły bez nadgodzin) bez jakichkolwiek składek czy ubezpieczeń (umowy śmieciowe, czyli elastyczne formy zatrudnienia). To nie partia obywatelska i nie partia działająca dla dobra obywateli, ale partia koncernów, korporacji i Bóg wie kogo jeszcze reprezentująca ich interesy i kto wie kogo jeszcze, ale śmiem wysuwać wątpliwości, że tego kraju, że tak powiem. 

Kiedy dla środowisk skupionych wokół portalu wpolityce.pl jestem nieomal zdrajcą kwestionując zasadność podjęcia decyzji o rozpoczęciu PW. Po takich określeniach mówię im „do widzenia”, tak samo jak rozsądni ludzie.  Partia mająca nie wiedzieć czemu w nazwie odniesienie do obywatelskości okazuje pogardę zwykłym ludziom, chce zrobić z nich niewolników we własnym kraju i ustami swoich „autorytetów” i „mędrców” traktuje z pogardą nawet się z tym nie kryjąc. Ale zachowuje wysokie poparcie. Czy można traktować poważnie i nie prychnąć jak ktoś mówi „pada deszcz” gdy nań plują? Odpowiedzcie sami Czytelnicy.