Długofalowe skutki biedy/Poverty long-term effects

Prezydent Polski wraca zachwycony z Korei i mówi o tygrysach. Jakby ktoś nie zauważył jesteśmy tygrysem gospodarczym, żyje się nam coraz lepiej, jesteśmy coraz bogatsi, zarabiamy średnio 1000 euro miesięcznie, drożyzna nie szaleje i stać nas na coraz więcej. Tak, takie bajki słyszymy raz po raz a rzeczywistość skrzeczy. Jak fakty nie pasują do teorii tym gorzej dla faktów i zasadniczo kto widzi co jest ten maruda i pisior. Coraz więcej polskich dzieci żyje w biedzie, co psuje obraz rzekomego sukcesu. Kto ma jakieś wykształcenie i możliwości wyjeżdża (sama pewnie wyjadę jak tylko znajdę pracę i jestem na etapie szukania, bo nie urządza mnie poziom życia że do rangi luksusu urasta zakup szynki w delikatesach. Pracuję w cudownym miejscu ze wspaniałymi ludźmi, ale niestety nie chcę być utrzymywana przez rodziców, rachunki się same nie zapłacą. Nie mam dobrze zarabiającego męża, który by zarobił na  byt, nie mam w ogóle męża i nie zamierzam szukać nikogo na stałe kierując się jego pensją). Tak czy siak bieda jest realna, zaś o długofalowych skutkach biedy pisze prestiżowy PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences).



Bieda nie uszlachetnia. Kiedy człowiek w pierwszej chwili musi zastanawiać się jak przetrwać i jak dotrwać do pierwszego nie ma czasu na uszlachetnienia ducha. Aby duch mógł się rozwijać potrzebuje zdrowego ciała. Ciało źle odżywione nie jest zdrowe, ale chorowite i słabe. Te zdroworozsądkowe stwierdzenia znalazły naukowe uzasadnienie. Jak donoszą autorzy wspomnianego artykułu, bieda i stres w okresie dzieciństwa wpływa na regiony kory przedczołowej (zaznaczone n a poniższej ilustracji kolorem pomarańczowym), zaangażowane między innymi w regulację emocji. Szkodliwy wpływ biedy oraz stresu okresu młodości jest obserwowany w okresie dorosłości. 

(http://s.ph-cdn.com/newman/gfx/news/2013/growinguppoo.jpg)

Złe warunki w okresie dzieciństwa wpływają niekorzystnie na funkcjonowanie mózgu. Skany z funkcjonalnego neuroobrazowania wskazują na wyższą aktywność ciała migdałowatego, powiązanego między innymi z odczuwaniem negatywnych emocji. Jednocześnie u tych osób zaobserwowano zmniejszoną aktywność w tych regionach kory przedczołowej, które odpowiadają za regulację negatywnych emocji, co zauważa Dr. K. Luan Phan z Uniwersytetu w  Illinois. Zdaniem badacza bieda w okresie dzieciństwa powoduje uruchomienie całej kaskady czynników ryzyka rozwoju zaburzeń fizycznych oraz psychologicznych. Prócz samej wysokości dochodów rodziny analizowano niekorzystne czynniki jak: zaburzone relacje w rodzinie, przemoc, mieszkanie w złych warunkach. Wspomniane czynniki wpływały na siłę zależności między biedą w okresie dzieciństwa a zaburzeniami  funkcjonowania kory przedczołowej w zakresie regulacji emocji. Cały tekst publikacji dostępny jest pod linkiem oznaczonym jako [2].

(http://wpolityce.pl/site_media/media/cache/e4/88/e4887e472eca66de3f698e437210ebea.jpg)

Czemu o tym wspominam? Ponieważ bieda staje się coraz większym problemem polskich rodzin. Bieda i niedożywienie, które powoduje zakłócenie rozwoju w każdym jego zakresie i na każdym poziomie. Niedożywione dzieci słabiej się uczą przez co mają mniejsze szanse na znalezienie sensownej pracy i wyrwanie się z zaklętego kręgu. Stygmatyzowane od maleńkości także nie czuje się dobrze i ma problemy. Wiem, że nie ma możliwości całkowitego wyeliminowania biedy i głodu.  Można jednak próbować coś zrobić nie zaś udawać, że nie ma problemu. Dostaję szału słuchając jak premier Polski pochyla się i płacze nad głodującą Afryką a jednocześnie związana z nim partia, nie widząca czemu mająca przymiotnik „obywatelska” w nazwie, wpędza w biedę coraz więcej polskich rodzin. Dobijanie przemysłu, polityka wyprzedawania wszystkiego jak leci i wiara w „usługi” jako podstawę gospodarki musi doprowadzić do nieszczęścia. To smutne i przygnębiające jak widzę, że rządy sąsiednich krajów mniej lub bardziej udolnie dbają o interesy swoich krajów. My już nie żyjemy w standardzie Europy Wschodniej, ale republiki bananowej. I nic się nie zmieni. Bo nie chodzi o głosowanie na partię A, B czy C, ale całokształt postaw. A fakt, że młodzi masowo uciekają z tego kraju (trudno się dziwić skoro dostać dobrą pracę bez znajomości graniczy z cudem) lepiej nie będzie w dającej się przewidzieć przyszłości.


[1] http://medicalxpress.com/news/2013-10-poor-stressed-impacts-brain-function.html
[2] http://www.pnas.org/content/early/2013/10/15/1308240110
[3] http://wpolityce.pl/wydarzenia/65250-bieda-coraz-powazniejszym-problemem-polskich-rodzin-w-skrajnym-ubostwie-zyje-10-procdzieci

****************ENG********************


The President of Poland visited Korea. After his official trip he said we and Korea are both tigers in economical point of view.  Poland is a tiger, I haven’t noticed that, we are becoming richer and richer, our mean income is 1000 euros per month and everything is great. Prices growing up slowly and is just great. I loved such fairy tales. Especially when I am seeing reality outside. I can be called grumbler, pessimist and idiot. I am observing my surroundings. Facts are facts and can’t be ignored as fools only ignoring facts. More and more Polish kids are living in poverty. Poor and miserably fed kids spoiling the picture of success are ignored in  official discussion. Situation in my country is not good. Educated young people are leaving  Poland as they want to find better paid job, job enabling them to raise a family and live without a fear how to pay a bills. I think it is a step in a right direction. I have a job, interesting job and my team is just great. Unfortunately salary makes me impossible to live on my own. I don’t want my parents to maintain me. I don’t have a husband with well-paid job (I don’t have husband) and don’t believe salary should be important trait of a person. Poverty leads to nothing favourable. In the prestigious PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences) there is paper about its long-term effects.

Poverty is not making us noble. Worrying how to live and how to buy a food and pay bills is not making us better people. Human spirit needs healthy body to advance. Miserably fed  body is sick and weak body. Such statements as in the previous sentences are nothing but a common sense. However in the paper I am talking about  poverty and stressful events during childhood affects prefrontal cortex regions visible at the picture below.  Regions mentioned are known for its role with fear and other negative emotions. During adulthood harmful effects of poverty are observed.

 (http://s.ph-cdn.com/newman/gfx/news/2013/growinguppoo.jpg)

Brain is affected by childhood poverty. Neuroimaging scans showed greater activity of amygdala associated with negative emotions feel in the group coming from low income families. In the same sample lesser activity of prefrontal cortex regions related with negative emotions regulations. According to  Dr. K. Luan from Illinois University, childhood poverty can set up "a cascade of increasing risk factors" for physical and psychological disturbances.  During analyses not only family income but other factors as substandard housing, crowding, noise, family turmoil, violence or family separation were analysed. All of the factors mentioned play important role  the relationship between childhood poverty and prefrontal brain function during emotional regulation. The full text if the article is available on the [2] link.

 (http://wpolityce.pl/site_media/media/cache/e4/88/e4887e472eca66de3f698e437210ebea.jpg)

Why am I talking about such matters one more time? Poverty is becoming more and more important problems of Polish families. Poverty and miserable feeding lead to development disturbances in its every aspect. Miserable fed children have learning difficulties. Learning difficulties is making it almost impossible to finish better university and find a better paid job. Marked as worse since early childhood, finally become weak.. I am aware poverty and famine will be always present. I am not so naïve to believe it can disappear. However I am sad and angry seeing how governors of Poland ignoring facts. I am angry seeing PM of Poland crying under poor kids in Africa when destroying Polish industry and making more and more Poles poor. His party is selling everything available and jobs are disappearing. I am sad when seeing neighbourhood countries governors being more interested in their national interests. Sometimes I feel I live in “banana republic” not in Europe. This is not a matter of party A, B or C voting. More and more young people decide to emigrate (finding reasonably paid job without “uncle” help is almost impossible) and nothing will change in the nearest future. 

[1] http://medicalxpress.com/news/2013-10-poor-stressed-impacts-brain-function.html
[2] http://www.pnas.org/content/early/2013/10/15/1308240110