A jednak mają liściastą herbatę..

Czy ja pisałam w postach, że w Kanadzie nie mają herbaty liściastej? Oczywiście mają, tak samo jak mięso w sklepach, przyprawy i wszystko do czego przywykłam. No przynajmniej wiele z tego :-)  Po prostu jak ktoś jest mną i jest ślepy jak kret nie widzi gdzie idzie. Dopóki nie przewróci się na takowe opakowania, nic nie zauważy.... nie, nie stratowałam żadnego sklepu. Po prostu spokojnie przeszłam między półkami. Nieoceniona jak zwykle okazała się znajoma mojego szefa, bez której w życiu bym nie znalazła czego potrzebuję. Chodzi o sklepy bulk barn, gdzie można kupić na wagę przyprawy, makaron, kaszę, ryż, herbatę w liściach i torebkach, cappucino, kawę w ziarnach czy orzeszki. Powinnam normalnie zrobić cykl „przewodnik po Kanadzie dla mało rozgarniętych”. Tak czy siak bulk barn to naprawdę genialna sieć sklepów. Jakbym chciała piec chleb tam kupię wszelkie rodzaje mąk, a także.... ciasta w proszku na wagę. Odżywki proteinowe i zabielacze do kawy też.



Odkryłam genialny przysmak kanadyjski. Nie, nie mam na myśli syropu klonowego, którego jeszcze nie widziałam nigdzie, co nie jest trudne przy mojej wybitnej spostrzegawczości. Odkryłam przysmak o nazwie Hummus*. W pierwszej chwili podeszłam do nowego dania sceptycznie, ponieważ miałam wrażenie, że coś co leży obok serka Philadelphia pewnie jest serem, do tego nazwa kojarzy mi się mało apetycznie z humusem*. Hummus rozsmarowany na chlebie smakuje pysznie. Można znaleźć rozmaite warianty smakowe (na ostro, łagodne czy z orzeszkami). Lepsze to niż ser topiony i na pewno mniej w tym tablicy Mendelejewa. W polskich sklepach niczego podobnego nie widziałam. Może są w tak zwanych bio coś tam coś tam organic, ale do takowych nie zaglądałam. Znam lepse sposoby upłynniania gotówki niż przepłacanie za rzekomo ekologiczną żywność. Ekologiczna to jest u znajomego rolnika, co nie poprawia wszytskiego. Reszta eko to więcej szpanu niż czego.

Jeśli chodzi o przyjemne, kulinarne zaskoczenia, to dania azjatyckie są niewiele droższe niż amerykańskie. Ponieważ nie cierpię wręcz organicznie hamburgerów, frytek i tego typu potraw. Sam zapach sprawia, że mną trzęsie z przyjemnością usłyszałam od kolegi, że w chińskiej czy japońskiej knajpce można zjeść lunch, którego cena nie zwali z nóg. Faktycznie nawet w mojej okolicy znalazłam tajskie lokale, do których muszę kiedyś pójść z ciekawości. Dobrze, ze sushi nie kosztuje majątku jak w Polsce. Czasem lubię sushi jako odmianę. Nie ze snobizmu, smakuje mi, czego nie powiem o serku tofu.

Z ciekawostek odkryłam, że w aptece można kupić mleko. Tak. W tak zwanych drug markt (co mi się kojarzyło ze sklepem z lekami, od słowa drug), można znaleźć mleko, lody, sery, mrożonki, chleb, kawę i herbatę. Jest też dużo kosmetyków, ale i miejsce gdzie sprzedają leki na receptę. Takie skrzyżowanie polskiego Superpharm ze sklepem na stacji benzynowej.

P.S. Mam już moją kartę. W Kanadzie obok siebie funkcjonują  czeki i system pay pass. Płacenie telefonem chyba też. To się nazywa mieć lata 90-te i współczesność na raz. Jeśli chodzi o Internet to czasy modemów, tudzież początek lat 2000 (w Polsce mialam w domu na kablu ze 100 razy szybszy transfer, jak znajdę tańsze lokum zainwestuję w neta). O wideo rozmowie przez Skype nie mam co marzyć. Coś takiego jak szybki Internet nie istnieje (to dla tych co narzekają na sieć w Polsce, tutaj na telefonie mam niby 4G a w Polsce na 3G i bez żadnego G chodziło szybciej). No, ale nie miejsc idealnych, no nie?

*http://pl.wikipedia.org/wiki/Hummus
**humus (próchnica) – szczątki organiczne nagromadzone w glebach

http://www.wallsave.com/wallpapers/1366x768/london-clock-landscape-nature/180954/london-clock-landscape-nature-canada-corner-180954.jpg