Czy Chazan ma rozbroić prawicę?

Jak wiedzą stali goście mojego bloga, sprawy polskiej polityki są coraz dalej ode mnie. Na całe szczęście bo jakby nie patrzeć życie realne ważniejsze. Dlatego niejako z doskoku śledzę odsłony kabaretu o nazwie afera taśmowa i dramatu spowodowanego ideą obrony życia. Do przemyśleń natchnął mnie Robert swoimi komentarzami pod poprzednim postem. O ile wcześniej wiedziałam, że wszelkiej maści krzykacze i pożyteczni idioci są w stanie ośmieszyć najbardziej słuszną ideę, o tyle pewna zbieżność czasowa wydarzeń zaczęła zastanawiać. Afera taśmowa oraz afera z deklaracją sumienia wybuchły nieomal w tym samym czasie. Z tego co pamiętam sprawa prof. Chazana ujrzała światlo dziennie jako pierwsza. Czyżby przygotowanie gruntu? Bo przecież czemuś ma służyć burza z piorunami w polskiej debacie publicznej.



W normalnym kraju, co oczywiście wyklucza III RP, po podobnej aferze rząd podałby się do dymisji. Jedna seria podobnych nagrań zmiotłaby rządząca ekipę, zaś politycy musieli by wykonać salta godne cyrkowców by nie odejść w niebyt. Ponieważ III RP jako państwo istnieje w teorii a całość to „chuj, dupa i kamieni kupa” zatem „Polacy nic się nie stało”. Jakim cudem ludzie nie widzą, że coś tutaj śmierdzi jak chodząca, zepsuta ryba nie wiem. Wybitne zaimpregnowanie zmysłów, w połączeniu z wypraniem mózgów najlepszymi środkami oraz tytanowe zadki mogą to i owo tłumaczyć.  Jakbym była „młodą, wykształconą z korpo w wielkim mieście” , widząc, że panowie na obiad wydają równowartość mojej pensji pewnie bym się wściekła. Nie, nie wściekła, bo  nie mogłabym głosować dwa razy na kuglarzy widząc cokolwiek. A więc wychodzi że mamy spisek kelnerów, którzy nielegalnie nagrywają polityków (afera Watergate była zatem nielegalna panie Nixon!!!) i należy ich złapać i osądzić. Jak każdego kto nie lubi bloga Kasi Tusk. A najstraszniejsze, że słowa wychodzące spod mej klawiatury to żadna przesada czy kabaret. A więc wotum nieufności dla skompromitowanego rządu i specjalistów od robienia lasek nie przeszło. Co więcej wedle mainstreamu, co (ach nie zgadniecie) prezes Kaczyński się skompromitował. Przewidywalne do bólu komentarze.

Dlaczego naraz mainsteamowy „Wprost” opublikował podobne bomby nie wiem. I nie wiem czy się dowiemy czemu naraz przestawiono wajchę. Czyżby Donald Tusk i ekipa się zużyli? Czas na kogoś innego? Być może. Jednocześnie zadbano aby na tej aferze przypadkiem za mocno nie zyskała prawica. Jak? Ano wyciągnięto na światło dzienne niewątpliwie skandaliczny przypadek lekarza fundującego w imię obrony życia traumę matce i agonię dziecku. Portale typu fronda.pl (i nie tylko) pokazują zadowolonego jegomościa, propagandowe zdjęcia uśmiechniętych dzieci z zespołem Downa (nie dorosłych oczywiście, bo rzeczywistość tych ludzi bez rodziców nie jest słodka), nie pisząc ani słowem o dziecku z otwartymi ranami głowy, szprycowanym morfiną by nie cierpiało wielkiego bólu. Rzecz jasna omijanie niewygodnych faktów to częste zachowanie. Tutaj jednak oburza o tyle, że nazywane jest troską o godność człowieka. Dodając do tego histeryczne gadki o „mordowaniu dzieci in vitro” sporo osób zapewne słucha z niedowierzaniem. Niestety przez to budowany jest wizerunek prawicy i konserwatystów jako bandy oszołomów i fanatyków. A mając do wyboru oszustów i fanatyków z dwojga złego…

Właśnie z dwojga złego.. niedobrze, że prawica i ludzie o konserwatywnych poglądach zaczynają być tak postrzegani. Niestety przykro mi pisać, ale właśnie ludzie nazywający siebie strażnikami wartości konserwatywnych ośmieszają te wartości. Szacunek do przeszłości, kraju pochodzenia, chęć walki o silne państwo, przekonanie o niezbędnej roli rodziny w budowaniu społeczeństwa, nie oznacza zamknięcia na nowości. Sceptycyzm nie oznacza szafowania bezsensownymi argumentami.

Moim zdaniem dla równowagi sceny politycznej potrzeba zarówno lewicy jak i prawicy. Ale prawdziwej, nie zaś złożonej z farbowanych lisów i nadgorliwych neofitów. Im dłużej czytam komentarze obu stron w sprawie prof. Chazana, tym bardziej mam wrażenie, że ktoś bardzo skutecznie wciąga ludzi w awanturę aborcyjną by coś ukryć. Granie na ludzkich emocjach, naturalnych dla każdego prócz fanatyków, to dobra strategia. Oburzenie na równie chłodne podejście do tragedii matki, na mówienie o „godności życia” konającego dziecka budzi sprzeciw. Jak pisałam wcześniej, ta sprawa przedstawiła idee klauzuli sumienia w fatalnym świetle, jako okrucieństwo w imię Boga. Ale czy nie chodziło o coś więcej?

 Co takiego ma zostać ukryte? To może być ciekawe, chociaż nie wiem czy poznamy szybko prawdę o ile w ogóle. A może chodzi o przygotowanie gruntu pod pewne zmiany, obyczajowe jak sugerował Robert, by ludzie zaakceptowali każdą alternatywne dla prawicy kojarzonej z fanatyzmem? Aby stojąc przed wyborem fanatyk a złodziej wybrali złodzieja? Ja nie chcę żadnej z tych opcji.

Dziecko „uratowane” przez tego lekarza zmarło.  Zmarło naszpikowane morfiną, pozwalającą znieść ból otwartych ran głowy. Matka patrząca na konanie dziecka dostała „dar” od organizacji prolife. Ruch prolife pokazał się w tej sprawie od niezbyt dobrej strony. Podobnie jak walcząc o zakaz aborcji dla zgwałconej jedenastolatki. Aby nie było, nie popieram aborcji na życzenie, lecz obecną w Polsce ustawę. Nagłaśnianie podobnych przypadków służy przekonaniu ludzi do liberalizacji ustawy aborcyjnej, jak dla mnie. Bo pokazując twardą postawę wobec tragedii budzi się niechęć.

http://republika.pl/blog_ei_1248820/2566447/sz/pioruny_05.jpg