Dziecko to nie kropelka/Kid is not a superglue

„Co kropelka sklei skeli, żadna siła nie rozdzieli”- brzmiała reklama kleju błyskawicznego o wdzięcznej nazwie kropelka. Ja tam nie wiem jak takowe cudo działa na deski. Może i faktycznie skutecznie skleja. Dzisiaj kolejny post, ze specjalną dedykacją dla Liv, z cyklu o myśleniu życzeniowym. Nie będziemy rozważać na ile Dreamliner może pomóc spółce LOT. Opuścimy polityczne podwórko na rzecz czegoś bliższego życiu.

Magda i Jacek pobrali się pięć lat temu. Przed ślubem ustalili, że nie chcą mieć dzieci. Decyzja była podjęta dobrowolnie przez oboje. Przez jakiś czas wszystko szło dobrze, ale Magda zmieniła zdanie. Zegar biologicznie zaczął tykać coraz głośniej i wyraźniej. Nie tylko zaczęła myśleć inaczej o macierzyństwie. Nie tylko dopuszczała możliwość zajścia w ciążę i zostania matką, ale wręcz oszalała na punkcie dzieci. Rozmawiała o tym z Jackiem, ale on nie zmienił zdania.  Magda, widząc, że dyskusjami niewiele wskóra, postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. W tajemnicy przez mężem odstawiła tabletki i zaszła w ciążę. Jacek odszedł, zostawiając ciężarną.

(http://emaluszki.pl/images/articles/image_525.jpg)

Zapewne posypią się gromy na męża. Jako to  z niego egoista, bo nie chce dzieci, bo odszedł. Ja jednak stanę po jego stronie. Dlaczego? Bo został oszukany i jego gniew można zrozumieć. Zachował się uczciwie wobec Magdy. Uprzedził przed ślubem, że nie chce dzieci. Potem dał do zrozumienia, że nie zmienił zdania. Jego zdanie może nam się nie podobać, możemy mieć odmienne, ale Jacek wyraził je uczciwie i nikogo nie okłamał. To kłamała żona. Miała prawo zmienić swoją opinię jak każdy z nas. Ale odstawienie pigułek bez wiedzy męża to zwyczajne oszustwo i ciężko nazwać sprawę inaczej. Oszukiwanie oraz liczenie, że się nie wyda i jakoś się ułoży to klasyczne myślenie życzeniowe. Nic się jakoś nie ułoży, a już na pewno nie samo z siebie. Magda podjęła szalenie ryzykowną decyzję i poniosła skutki. Rzecz jasna szkoda dziecka, szkoda kobiety zostawionej w takiej sytuacji, ale także szkoda perfidnie oszukanego Jacka.

Może jestem teoretykiem, ale uważam, że w związku najważniejsza jest szczerość. Nie można kłamać w równie istotnej sprawie, w żadnej sprawie nie należy kłamać. Kłamstwo to bardzo kiepski fundament związku. Pozostaje mi życzyć Magdzie, Jackowi i ich dziecku zdrowia i szczęścia.  Ale w podobnej historii nie musi dojść do szczęśliwego zakończenia, być może ta mała istotka będzie widziała ojca tylko okazjonalnie. I zacznie się zastanawiać czemu tak się dzieje.

Mam świadomość, że macierzyństwo stanowi bardzo ważny element życia kobiety. Ale czy naprawdę należy dążyć do niego za wszelką cenę? Czy podobną drogą można dojść do prawdziwego szczęścia, a może zostanie ono zatrute przez kłamstwo leżące u podstaw. Myślę, że warto zastanowić się nad tą historią, autentyczną historią z jednego z dużych miast Polski. Powinna ona zmusić do chwili zastanowienia kobiety planujące zrobić coś podobnego co Magda. Czy to dobra droga?
*******************************
“What a bead glue glue, no force is able to divide”- similar  rhyme was a advertise of a instant glue, called “bead”. I have  never tried to use such a glue on a wood. Is it really so good? No idea. Today’s next  comes with special dedication to Liv. This is going to be another story about wishful thinking, however with no relation to politics, Dreamlinears etc... Let’s shift our attention into topics related to our ordinary lives.

Five years ago Madge and Jack get married. Before they had agreed they wanted no kids. Both of them made such a decision freely. For a short time everything worked fine. Then however Madge changed her initial decision. Biological clock was ticking louder and louder and she couldn’t stand that. Not only did she started thinking about became a mother, but also get crazy about kids. She talked to Jack, but his opinion remained unchanged. Madge realize talking with result in nothing. With no consultation with husband she had stopped taking contraception pills and became pregnant. Jack went away, leaving pregnant wife alone.

(http://emaluszki.pl/images/articles/image_525.jpg)

I suppose now it is a time to decry a husband, such a egoists : leave his wife, doesn’t want to have  children.  However I am the one to stand on his side. Why? He was deceived by Madge. I understand his anger. He was genuine towards her, before wedding stated his opinion. Later stated that did not change his view. We don’t have agree with Jack, we may have other point of view. Still Jack said clearly what he is thinking about and lie to none, in the contrary to Madge. Obviously Madge had a right to change her opinions and feelings. Stopping taking contraception pills, saying nothing to husband is just a chicanery and nothing more. Classical example of wishful thinking is cheating and hoping no one is going to realize what is happening. Madge made an hazardous decision and pay the price. I pity the innocent child, wife left in such a situation but also cheated Jack.

I think, maybe pure theoretically, that the most important thing in every relationship is sincerity. We cannot palter in a such important matter, in any matter telling a lies is a good solution. Falsehood is not a reliable and stable base of any relationship. I wish Madge, Jack and their kid a lot of happiness. But in such situation not always ending is happy. Maybe little one is going to see father occasionally, without understanding why. What will be Madge answer?

I am totally aware that a maternity is a very important part of woman’s live. However is it really a right idea to pursue a goal by any cost? Will we really find a happiness by that? Or probably  it will be poisoned by the chicanery on the fundaments? Let’s think for a moment about the history of Madge and Jack. It took place in one of the Polish cities, one of the biggest ones. Think about what Madge have done, especially if any of you are planning something similar. Is it a really right way?